...

Heroïne - Olax

Ze sliep nu en dan, maar vaker dan dan nu
En iedereen dacht dat ze aan de heroïne was
Ze kwam en ze ging, haar ogen lusteloos
Gericht op wie ze redde, afgewend van wie ze was

Ze keek af en toe, maar vaker toe dan af
En iedereen dacht dat ze aan de heroïne was
Ze liet hem alleen maar weten wat ze wilde
En verder liet ze hem alleen en weet je wat het was

Het was niet goed, het was niet slecht, maar het was mooi, en onoprechtheid
Is nog nooit zo mooi gelogen als de stemmen in haar hoofd
Het was niet eerlijk, maar terecht, want iemand waar je tegen vecht
Is het niet waard om te verlooch’nen waar je nooit in hebt geloofd

Ze liep heen en weer, maar vaker weer dan heen
En iedereen dacht dat ze aan de heroïne was
Ze had hem gered, gekluisterd aan haar hart
Ze had hem kunnen boeien met wat er gefluisterd was

Hij was rauw en ruig, maar meer ruig dan rauw
Meer tuig, en overtuigd dat zij zijn heroïne was
Ze liet hem alleen maar weten wat ze wilde
En verder liet ze hem alleen en weet je wat het was

Het was niet goed, het was niet slecht, maar het was mooi, en onoprechtheid
Is nog nooit zo mooi gelogen als de stemmen in haar hoofd
Het was niet eerlijk, maar terecht, want iemand waar je tegen vecht
Is het niet waard om te verlooch’nen waar je nooit in hebt geloofd

Ze deelt lief en leed, maar liever lief dan leed
In leder lijdt ze ledematen snijdend tot een lied
Ze redt dag en nacht, de stad van nood en lot
En niemand op één iemand na, weet wat zij liever was
En iemand in het donker weet, en hoopt dat hij het nooit vergeet
Dat deze heldendadendoener, onbetwist zijn heroïne is